Rabo-cau
Sisymbrium irio
Brassicaceae Cruciferae
Àutri noum : Rouqueto, Rabicau.
Noms en français : Vélaret, Herbe aux chantres.
Descripcioun :Lou rabo-cau es uno planto de l'an que trachis en ribo de camin, dins lis ermas e proche d'oustau. Se recounèis à si gràndi fueio penado e soun inflourejado emé si pichòti flour. Li jòuini silico arribon quàsi tóuti au meme nivèu.
Usanço :La planto èi manjadisso mai èi pulèu couneigudo pèr èstre vertuouso contro l'estegnemen de voues (s'aplico d'òli de rabo-cau sus la garganto). Ei bono pèr souda li plago e peréu contro li rufo (n'i'a proun dins de crèmo).
Port : Erbo
Taio : 10 à 80 cm
Fueio : alterno
Tipe bioulougico : Teroufite
Cicle bioulougico : Planto de l'an
Gènre : Sisymbrium
Famiho : Brassicaceae
Famiho classico : Cruciferae
Ordre : Brassicales
Coulour de la flour :
Jauno
Petalo : 4
Ø (o loungour) flour : Pancaro entresigna
Flourido : Printèms
Sòu : Ca
Autour basso e auto :
Pancaro entresigna
Aparado : Noun
Febrié à jun
Liò : Escoumbre e proche dis oustau
- Champ
- Camin
Estànci : Termoumediterran à Coulinen
Couroulougi :
Pancaro entresigna
Ref. sc. : Sisymbrium irio L., 1753
Caupre(-óubloun)
Ostrya carpinifolia
Betulaceae
Nom en français : Charme-houblon.
Descripcioun :Lou caupre-óubloun èi coumun soulamen dins lis Aup marino, alor que dins lou soubre de Prouvènço es un aubre rare. Se recounèis eisa quouro es en fru que soun enflourejado douno d'èr à la d'óubloun. Li fueio, éli, sèmblon à-n-aquésti dóu caupre, Carpinus betulus.
Usanço :Aleva d'èstre planta dins li pargue, couneissèn pas d'usanço particuliero pèr aquest aubre.
Port : Aubret
Taio : 2 à 15 m
Fueio : alterno
Tipe bioulougico : Faneroufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Ostrya
Famiho : Betulaceae
Coulour de la flour :
Blanco
Petalo : ges
Ø (o loungour) enflourejado : 7 à 11 cm
Flourido : Printèms
Sòu : Ca
Autour basso e auto : 0 à 1700 m
Aparado : Noun
Abriéu à mai
Liò : Bos fres
- Ribiero
- Pargue
Estànci : Mesoumediterran à Coulinen
Couroulougi : Éuropenco-Sud-Èst
Ref. sc. : Ostrya carpinifolia Scop., 1772